Overslaan en naar de inhoud gaan

Bij hoge waterstanden en zwakke plekken in onze dijken moeten we de samenwerking zoeken met onze Nederlandse maar ook Duitse partners. Kunnen zij wellicht water bergen waar wij last van hebben?

Donderdag 10 april stond in het teken van de hoogwateroefening Magdalena. De oefening was georganiseerd op verzoek van de Gelderse Commissie Veiligheid Grote Rivieren. 

De oefening is bedoeld om inzicht te krijgen in elkaars mogelijkheden en onmogelijkheden en het bekend raken met elkaars crisisorganisaties. 

Samen voor betere hulpverlening

Verschillende organisaties vanuit Nederlandse zijde namen deel aan de oefening: de waterschappen Rivierenland en Rijn en IJssel, de drie Veiligheidsregio’s in Gelderland, Unie van Waterschappen en Rijkswaterstaat. De deelnemende Duitse partners waren: Bezirksregierung Düsseldorf, Kreis Kleve, Kreis Wezel, Deichverbande Xanten Kleve, Kleve Landesgrenze, Bislich Landesgrenze en Gemeinde Kleef.

Vanuit VNOG namen we deel aan de drie scenario-onderdelen die zich afspeelden op Nederlands grondgebied, maar waarvoor afstemming met de Duitse collega’s essentieel was.
 

De leerdoelen van de oefening richtten zich op de continue uitwisseling van informatie tussen de Nederlandse en Duitse partners en afstemming omtrent crisiscommunicatie. Een belangrijke schakel in dit proces zijn de zogenaamde grensliaisons Duitsland van de Veiligheidsregio’s en de Liaisons Duitsland van de Waterschappen. Zij brengen en halen relevante informatie om de samenwerking in het kader van crisisbeheersing te versterken. 

Met alleen sterke dijken redden we het niet in elke situatie, door een sterk samenwerkingsverband bundelen we onze krachten! Dat werd weer eens bevestigd tijdens deze oefening. Een mooie ervaring rijker waaruit we de leerpunten meenemen.

De rol van de grensliaison

Bij de oefening waren ook twee grensliaisons betrokken. Een daarvan is Christiaan Velthausz van VNOG:

“De rol van grensliaison heb ik vervuld in de Krisenstab van Kreis Kleve, samen met Michael Hohl van Veiligheidsregio Gelderland-Zuid. Hierbij hebben we in eerste instantie een verdeling gemaakt van het gebied ten noorden en ten zuiden van de Rijn. Collega Hohl richtte zich primair op het zuidelijke deel van de Rijn en ik hield mij vooral bezig met het gebied ten noorden van de Rijn. Samen hebben wij ook meteen de honneurs voor de Veiligheids- en Gezondheidsregio Gelderland-Midden waargenomen.

De rol van grensliaison is primair die van verbinder. In veel gevallen betekent dit dat je informatie die in de Krisenstab beschikbaar komt analyseert en nagaat of deze gevolgen heeft voor de Nederlandse zijde van de grens. Ook zorg je ervoor dat vragen die er zijn aan de juiste persoon worden geadresseerd. Het kan zijn dat er aan Nederlandse zijde een vraag is voor de Duitse collega’s. De grensliaison zorgt er dan voor dat deze vraag bij de juiste persoon terecht komt. 

Een praktisch voorbeeld uit de oefening Magdalena was het moment dat Kreis Kleve besloot om de burgers te waarschuwen dat er een mogelijke ontruiming van het gebied aan zat te komen. Dit soort informatie is cruciaal voor de Nederlandse Veiligheidsregio’s. Er zijn namelijk een aantal dijkringen die grensoverschrijdend zijn. In deze gebieden is het belangrijk dat er afstemming plaatsvindt tussen de Nederlandse veiligheidsregio’s en de Duitse Kreise over de te nemen maatregelen. Ook kan een grensliaison snel nagaan of informatie over een ‘verzwakte dijk’ een acuut probleem oplevert of dat er alleen nog maar sprake is van een verhoogde aandacht. Zeker over de grens kan er snel onduidelijkheid zijn of er sprake is van een feit of een aanname. Juist daar kan de grensliaison een belangrijke bijdrage leveren.

De samenwerking met de collega’s in de Duitse Krisenstab verliep heel prettig. Dat komt in de eerste plaats omdat de functie van grensliaison inmiddels bekend is bij veel collega’s. Men weet dus van het bestaan en welke verbindende rol deze grensliaison speelt. Maar ook de persoonlijk contacten spelen een belangrijke rol. Veel van de collega’s in de Krisenstab zijn collega’s met wie ik al lang samenwerk. Door elkaar regelmatig te zien gaat de samenwerking automatisch makkelijker. De Duitsers noemen dat ook wel het ‘Drei-K-Prinzip’, oftewel ‘in der Krise Köpfe Kennen’.”

Terug naar boven